دیافراگم چیست
دیافراگم (Aperture) روزنه ای است جهت تنظیم میزان نور عبوری از داخل لنز جهت رسیدن به سنسور دوربین که از کنارهم قرار گرفتن تعدادی تیغه فلزی شبیه به مردمک چشم تشکیل شده است. تعداد این تیغه ها در اکثر لنز های بازار مابین 6 تا 9 تیغه می باشد. با باز و بسته شدن این تیغه ها میزان نور ورودی به سنسور تنظیم میشود. بدین صورت که در نور شدید این تیغه ها بسته شده وروزنه کوچک میشود و اجازه عبور نور کمتری را میدهد و در نور کم باز میشود و نور بیشتری به سنسور میرسد .
میزان باز بودن این روزنه توسط عددهایی استاندارد و از پیش تعریف شده تعیین میگردد گام های کامل اعداد دیافراگم در عکاسی به صورت روبرو میباشد : 1.2 – 1.4 – 2 – 2.8 – 4 – 5.6 – 8 – 11 – 16 – 22 – 32 – 45
این نکته را مد نظر داشته باشید که اندازه دیافراگم در لنز های مختلف اندازه های مختلفی دارد . مثلا دیافراگم 8 یک لنز 50 میلیمتر معادل 6.25 است اما همین دیافراگم در یک لنز 300 میلیمتر معادل 37.5 میلیمتر است .البته این نکته در لنز های غیر معتبر شاید زیاد رعایت نشود.
از فرمول زیر میتوان اندازه روزنه دیافراگم را به دست آورد
در دوربین های فول فریم اندازه = دیافراگم / فاصله کانونی
در دوربین های کراپ قبل از تقسیم کردن فاصله کانونی رو در 1.6 ضرب میکنیم
مشخصات فنی لنز ها اکثرا در روی دهانه لنز های فیکس به صورت F1:1.4 50 که 1.4 بازترین اندازه دیافراگم در حالت 50 میلیمتر است. و در انز های زوم این عدد به صورت F1:1.4-5.6 75-300 که در این حالت 1.4 بازترین اندازه دیافراگم در حالت 75 میلیمتر و 5.6 بازترین حالت دیافراگم در حالت 300 میلیمتر است.
با باز و بسته کردن این روزنه علاوه بر تنظیم میزان نور ورودی به درون دوربین عمق میدان نیز تغییر پیدا خواهد کرد. هرچه عدد دیافراگم، کوچکتر باشد عمق میدان کمتر خواهد بود. به طور مثال ، عمق میدان با f/22 بسیار بیشتر از عمق میدان با f/2.8 خواهد بود. منظور از عمق میدان، فوکوس بودن قسمتهای مختلفی از سوژه است که در فاصله متفاوتی از دوربین قرار دارند. هرگاه علاوه بر سوژه اصلی ، اجزائ دیگری از عکس که در جلو و یا عقب سوژه قراردارن فوکوس باشند گفته میشود عمق میدان عکس زیاد است و هرگاه فقط سوژه اصلی در فوکوس باشد و اجزای جلو و پشت سوژه خارج از فوکوس باشند ، آن عکس عمق میدان کمی دارد. عمق میدان زیاد برای عکاسی از مناظر و عمق میدان کم برای شرایطی که تمایل به جداسازی سوژه از پس زمینه را داریم مثلا عکاسی چهره، حیوانات و غیره کاربرد دارد.
عرفان جان تشکر از تهیه و تنظیم مقاله بی شک کمک شایانی به دوستان و علاقه مندان خواهد داشت تا با اصول و مفاهیم پایه و مهم عکاسی آشنا شوند.
ممنون از شما اقای چاوشی
امیدوارم این طور باشه
با تشکر از ارائه مقاله
ممنون از شما اقای دلیری
من که از مطالب شما وسادگی درارائه که رمز یاد دادن است لذت بردم واستفاده کردم.سپاسگزارم
تشکر از شما
جنا ب زندی
با تشکر از مطالب اموزنده و مفیدتان
با توجه به اینکه بعضی از لنزها داری کلید تغییر فوکوس از حالت دستی به اتوماتیک هستند لطغا بفرمایید چه زمانی بهتر است لنز را د رحالت فوکوس دستی یا در حالت فوکوس اتومانیک قرار بدهیم ؟
با تشکر و سپاس فراوان
سلام به شما دوست عزیز
بهتره همیشه از حالت اتوماتیک فکوس لنز استفاده فرمایید به جز مواردی که دوربین در فکوس خطا میکند
این موارد شامل
نور خیلی کم
نور خیلی زیاد
در نزدیک منابع مادون قرمز
در این حالات فکوس کیج میزند و ممکن است فکوس دقیق یا اصلا صورت نگیرد
و در حالات و تکنیک های زیر بهترین حالت استفاده از فکوس دستی است
در حالت گرفتن عکس پانوراما
در حالت گرفتن عکس اچ دی ار
در حالت ماکرو
در حالت فکوس استکینگ
مطلب بعدی رو حتما در همین مورد به صورت کامل تر خدمتتون ارائه میکنم
جناب زندی
با تشکر از مطالب خوب و ارزنده تان – پیروز وپاینده باشید
سپاس از شما
ممنون از مطالب شما
عرفان بابت ارائه مقاله متشکرم – سبز باسید
سلام بر عرفان عزیز
خوب و مفید بود
حق یارتان باد .
ba tashakore faravan az mataalebe mofidetoon
ممنون عرفان جان
من یک معلم تازه کارم واقعا مطالعه مطالب شما به من کمک کرده ، یک دنیا سپاس