خانه / آموزش عکاسی / نکته های عکاسی دیجیتال

نکته های عکاسی دیجیتال

نکته های عکاسی دیجیتال

این مقاله برای دوستان مبتدی که تازه وارد دنیای پر رمز و راز هنر فاخر عکاسی شده اند ارایه گردیده است. امیدوارم مفید واقع شود.

نور نقش اساسی در وقوع ثبت در عکاسی دارد و فلذا برای داشتن ثبتی موفق نیاز به تنظیم صحیح نور و نورسنجی درست می باشد فلذا توضیح مختصری در این مقوله مهم ارایه می نمایم برای شناخت طیفهای مختلف نوری نیاز به مقاله تخصصی تر می باشد که در آینده اینجانب یا دیگر دوستان ارایه خواهند نمود.

تنظیم نور سفید و خاکستری:
برای دوربینهای عکاسی دیجیتال ، باید معادل نور سفید را روی آنها تنظیم کرد . این بدین معنی است که دوربین دیجیتال برای ثبت رنگهای مختلف باید طوری تنظیم شود که رنگ سفید یا خاکستری سوژه هم به طور خنثی در روی عکس به رنگ سفید یا خاکستری ظاهر شوند . به این منظور کارتهایی توسط شرکتهای سازنده تجهیزات عکاسی تولید شده که میتوان با استفاده از این کارتها نور را در دوربینهای نیمه حرفه ای و حرفه ای به صورت دقیق تنطیم نمود.
تعادل نور سفید
خداوند متعال چشم انسان را طوری آفریده که به طور اتوماتیک با دیدن انواع نورهای موجود خود را با آن تطبیق می دهد و برای مثال یک صفحه کاغذ سفید را چشم ما چه در زیر نور آفتاب وچه در زیر نور لامپ های خانه سفید می بیند .اما دوربین اینگونه نیست و احتمال دارد در مواردی دچار خطا شود.
حالت رنگ
بعضی از دوربینها دارای قابلیت عکاسی در حالت رنگ های مختلف مثل سیاه وسفید ، غلظت رنگ بالا ویا پایین و یا تون قهوه ای رنگ معروف به سپیا ((Sepia) و غیره هستند .
حساسیت به نور
در دوربینهای معمولی که با فیلم کار می کنند (دوربینهای آنالوگ) می توان حساسیت فیلم را مناسب نوع فیلمی که به کار می برید ، انتخاب و تنظیم کرد . هرچه حساسیت فیلم پایین تر باشد ، دانه هایی که روی فیلم هستند ریزتر و جزئیات زیادتری از سوژه در عکس ثبت می شوند . واحد حساسیت فیلم به ISO بیان می شود که ترکیبی از سیستم آمریکایی ASA وسیستم آلمانی DIN است . مثلا” 400 ISO واحدی برای معرفی فیلم با حساسیت یا ایزوی 400 است .
دریک دوربین عکاسی دیجیتال باید دید که کارخانه سازنده آن چه حساسیتی را برای آن مدل درنظر گرفته است. هر اندازه ای که دوربین برای آن تنظیم و ساخته شده باشد، همه عکسها بر مبنای آن حساسیت گرفته خواهند شد. حساسیت برای یک سنسور نوری CCD به صورت ISO بیان می شود. حساسیت سنسور نوری در دوربین های دیجیتال کامپکت معمولا” 100 ایزو است. بعضی از دوربینها دارای قابلیت تغییر ایزو از طریق تقویت سیگنالهای الکترونیکی هستند. این کارکرد باعث می شود که حتی در زیر نور ضعیف هم بتوان عکاسی کرد ولی عکسی که شما دریافت خواهید کرد، دارای برفک و پارازیت خواهد بود. توان ارایه عکس با نویز کم بسته به کیفیت دوربین است . برای مثال دوربینهای پیشرفته فول فریم توان ثبت عکس با نویز کمتر در ایزوهای بالا را دارند.
کار روی عکسها درون دوربین:
دوربین دیجیتال در حقیقت کامپیوتر کوچکی است که با آن نه تنها می توان عکس گرفت ، بلکه می توان در سازماندهی و نشان دادن عکسها هم از آن استفاده کرد. امکانات موجود در دوربینهای مختلف فرق می کنند به چند نمونه از امکانات دوربینهای دیجیتال اشاره می کنیم:

نور سنجی در دوربینهای دیجیتال

برای گرفتن عکس دقیق و درست ، باید مقدار مشخص و درستی نور به گیرنده نوری (سنسور) برسد. مقدار نور لازم، یا از طریق دوربین و یا به طور دستی تنظیم می شود که در این حالت شما خودتان اندازه شاتر و دیافراگم را تنظیم می کنید. خیلی از دوربینها این امکان را به شما می دهند که نورسنجی را خودتان انجام دهید.

انواع نورسنجی:

الف)- نورسنجی ماتریسی

در اکثر عکسها نورسنجی بر مبنای کل عکس صورت می گیرد و نور تمام سطح عکس اندازه گیری می شود و نوردهی برای عکس بر مبنای میانگین نور دریافتی انجام می شود. این نوع نورسنجی به نورسنجی چند نقطه ای و یا ماتریسی مشهور است.

ب)- نورسنجی نقطه ای
زمانی که اختلاف نور در نقاط مختلف عکس بسیار است، بهتر است که نور سنجی را از یک نقطه به خصوصی از عکس که مورد نظر هست و اهمیت بیشتری دارد انجام داد. این روش به نورسنجی نقطه ای مشهور است. در این روش فقط نوری که در مرکز چشمی دوربین دیده می شود، اندازه گیری می شود.
در نورسنجی نقطه ای می توانید دقیقا” مانند فوکوس کردن، مرکز چشمی دوربین را روی قسمتی از سوژه که مهم است، نشانه گیری کرده و مقدار نور را اندازه گیری کنید. سپس می توانید نوردهی را قفل کنید، این کار را با نیمه فشار دادن شاتر دوربین انجام می دهید. سپس کادر عکس خود را مشخص کنید و عکس دلخواه تان را بگیرید. برای مثال برای ثبت صحنه ی زیبای غروب از این نوع نورسنجی میتوان استفاده نمود.

ج)- نورسنجی مرکزی
در نورسنجی مرکزی ، نور تمام محوطه اندازه گیری می شود ولی تاکید بیشتر به نقطه مرکزی عکس میباشد .
گول خوردن نورسنج دوربین
از طریق ترکیب شاتر کوتاه یا طولانی مدت با دیافراگم باز یا یسته ، دوربین مقدار نور را طوری تنظیم می کند که شما بتوانید دریک روز تاریک پاییز به خوبی روز آفتابی تابستان عکس بگیرید .اما اگر سوژه عکس شما بسیار روشن یا بسیار تاریک باشد ، نورسنج دوربین شما می تواند خیلی راحت گول بخورد و به اشتباه نورسنجی کند.
تصحیح یا جبران نوردهی
اگر دوربین شما دارای کارکرد تصحیح نوردهی باشد ، می توانید ازاین امکان جهت تاباندن نور بیشتر یا کمتر به سنسور نوری استفاده کنید . کارکرد تصحیح نوردهی در عکاسی وسیله کمکی بسیار خوبی برای شرایط نوری نامناسب ویا مواقعی که سوژه عکس فوق العاده تیره و یا روشن است ، می باشد .
قسمتهای مختلف دوربین
اغلب دوربینهای دیجیتال امروزی موجود در بازار اعم از کامپکت و نیمه حرفه ای و یا حرفه ای دارای قسمتهای مختلفی اعم از : چشمی، شاتر، دیافراگم، لنز، نورسنج و در مورد خیلی از دوربینها فلاش . برنامه های نرم افزاری که در دوربین موجودند تا تصمیم بگیرند که قسمتهای مختلف دوربین چگونه با یکدیگر به طور اتوماتیک کار کنند، می باشند. اضافه بر این امکانات بعضی دوربینها دارای توانایی انجام تغییرات دستی می باشند که امکان و اختیار بیشتری به عکاس می بخشند که بتواند با آزادی عمل بیشتر اقدام به عکاسی نماید. البته هر چه امکانات و کیفیت دوربین بالاتر باشد بالطبع قیمت آن هم گرانتر است.

1- چشمی یا منظره یاب
خیلی از دوربینهای کامپکت دیجیتال و آنالوگ دارای پنجره کوچکی هستند که فرد عکاس می تواند با نگاه از داخل آن اقدام به کادر بندی و ضمن دیدن المانهای سوژه ی مورد نظر اقدام به عکاسی نماید.
این پنجره کوچک که به چشمی یا منظره یاب دوربین معروف است معمولا” در کنار لنز قرار دارد. چیزی که به عنوان تصویر از درون چشمی دوربین مشاهده می کنید ، تصویری تقریبی از نظر کادر یا عکس نهایی است. اختلاف در تصویر چشمی و تصویر نهایی به خطای پارالکس معروف است. خطای پارالکس اغلب در دوربینهای نیمه حرفه ای جزیی بوده و در دوربینهای فول فریم گرانقیمت این خطا به صفر میرسد.
زمانیکه مسئله کادر دقیق سوژه مهم باشد، مثل عکاسی کلوزآپ، صفحه LCD دوربین دیجیتال کمک بزرگی در این مسئله است ، چرا که گیرنده نوری دقیقا” آن چیزی را که می بینید، عکس خواهد گرفت. لیکن تنها ضعفی که وجود دارد مصرف بالای باطری از طریق ال سی دی می باشد.
شما می توانید منطقه فوکوس را با نشانه گرفتن دوربین به طرف سوژه طوری انجام دهید که مستطیل منطقه فوکوس در نقطه ای از عکس واقع شود که می خواهید فوکوس را روی آن انجام دهید. تکمه شاتر را مقدار کمی به پایین فشار دهید ، دوربین در این حالت فاصله تا سوژه را اندازه می گیرد و لنز اقدام به فوکوس می کند. در حالتی که دکمه شاتر کماکان تا نیمه به پایین فشار داده شده است، کادرعکس خود را هم می توانید انتخاب و سپس با فشاردادن کامل دکمه شاتر اقدام به ثبت عکس کنید.

2- صفحه LCD
صفحه ال سی دی فقط در دوربینهای عکاسی دیجیتال وجود دارد. ال سی دی با همکاری لنز دوربین، کادری که در عکس ظاهر می شود را نشان می دهد. با استفاده از صفحه LCD نه تنها متدی را که در بالا در مورد آن شرح دادیم (یعنی فوکوس کردن) را انجام میتوان انجام داد بلکه قادر خواهید بود کم و کیف عکسی که ثبت خواهد شد را نیز ببینید. مثلا” میتوان دید که عکس چقدر روشن و یا تیره ظاهر خواهد شد. در صورت نیاز با فشار دادن دکمه مربوطه میتوان روی صفحه LCD اطلاعات مربوط به تنظیماتی که در هنگام گرفته شدن عکس استفاده خواهند شد، مثل شاتر و اندازه دیافراگم مشاهده نمود.

3- شاتر
اندازه سرعت شاتر (باز و بسته شدن) بر حسب ثانیه یا کسری از ثانیه بیان می شود. این اندازه معمولا” همراه با درجه باز بودن دیافراگم بیان می شود تا مقدار مشخص نوری که گیرنده نوری باید دریافت کند را مشخص کند. اما از این اندازه برای تاثیر حرکت در عکس هم استفاده می شود.
برای ثبت عکس در سرعتهای شاتر طولانی از شاتر تاخیری و جهت جلوگیری از لرزش دست، باید از سه پایه برای ثابت نگهداشتن دوربین استفاده کنید. حتی اگر همه کارها به طور اتوماتیک در دوربین شما انجام می شود، باز هم بهتر است که قبل از گرفتن عکس کنترلی در مورد سرعت شاتر بکنید تا بدانید که عکس شما با چه سرعتی گرفته می شود.

4- دیافراگم
دیافراگم دوربین از یک پرده تشکیل شده است که همانند مردمک چشم مقدار نور را کنترل می کند.این پرده هم مانند مسدود کننده تیغه ای از تیغه های فلز ساخته می شود و یک حلقه چرخنده که روی آن اعدادی درج شده است این تیغه ها را تنظیم می کند و با چرخش به راست یا چپ سبب باز و بسته شدن آن می گردد. اعدادی که در مقابل یک شاخص ثابت می گذرند درجه های دیافراگم را نشان می دهند. دیافراگم اغلب در لنز جای دارد. اندازه باز بودن دیافراگم همراه با سرعت شاتر، مقدار نوری که به گیرنده نوری می رسد را تنظیم می کنند. رقم پایین تر در دیافراگم به معنی بازتر بودن دیافراگم است. برای هر پله یا گامی که دیافراگم کاهش پیدا می کند ( یعنی رقم ها افزایش پیدا می کنند) مقدار نوری که به داخل دوربین راه پیدا می کند، نصف می شود. دیافراگم 8/2 دو برابر دیافراگم 4 نور به داخل دوربین وارد می کند.
اندازه دیافراگم بازتر (رقمهای کوچک تر) باعث می شود تا عمق میدان عکس کاهش پیدا کند. این بدین معنی است که تصویر فقط در محدوده کمی به صورت واضح دیده خواهد شد و قبل و بعد از این منطقه، تصویر سوژه تار خواهد بود. عمق میدان کمتر را می توان در موارد مشخصی به کار برد ، مثلا” زمانی که عکس شخصی را می خواهیم از پس زمینه آن جدا کنیم.

5- لنز
در یک دوربین قطع کوچک که از فیلم mm 36×24 استفاده می کند، یک لنز mm 50 لنزی نرمال به حساب می آید. این لنز تصویر را بزرگتر و یا کوچکتر نکرده و سوژه را در اندازه ی واقعی نشان میدهد. لنزی که باعث می شود عکس بزرگتر شود به لنز تله مشهور است که فاصله کانونی آن بیشتر از mm 50 است و اگر موضوع عکس کوچکتر از اندازه طبیعی آن شود، آن لنز ، لنزی واید است. لنزهای با فاصله کانونی متغیر به لنز زوم مشهور هستند.
در لنز نرمال، فاصله کانونی برابر اندازه قطر کادر نگاتیو است. بعضی از دوربین های دیجیتال دارای گیرنده نوری یا سنسوری است که اندازه آن خیلی کوچکتر از قطع یک فیلم است. از این رو لنز نرمال در دوربین دیجیتال کوچکتر از لنز نرمال در دوربینهای سنتی قطع کوچک است. فاصله کانونی لنز، معمولا” در دوربینهای دیجیتال معادل فاصله کانونی لنزهای دوربینهای قطع کوچک در نظر گرفته می شود.
در مورد شناخت لنزها مقاله ی جداگانه ای ارایه نموده ام که برای کسب اطلاعات بیشتر در دانشکده پیک وان میتوانید مطالعه فرمایید.

6- زوم اپتیکال:
زوم اپتیکال توسط خود لنز های دارای زوم و به اصطلاح لنزهای متغیر ایجاد میگردد که دارای کیفیت مطلوب است و لنزهای با کیفیت می توانند با حرکت مکانیکی سوژه دور دست را ثبت نمایند.

7- زوم دیجیتال :
بر خی از دوربینهای دیجیتال دارای زوم دیجیتال نیز هستند که مفهوم آن این است که دوربین به طریق الکترونیکی و دیجیتالی یک تصویر را بزرگتر می کند. اما در این حالت ، عکس نمی تواند دارای کیفیت مناسب همانند زوم اپتیکال باشد. از این رو کیفیت زوم دیجیتال بسیار پایین تر از زوم معادل اپتیک است. به همین دلیل به جای استفاده از زوم دیجیتال می توانید پس از ثبت عکس با استفاده از نرم افزارهای مخصوص نسبت به کراپ عکس و بزرگ نمایی آن اقدام کنید.

8- فلاش
اکثر دوربینهای موجود در بازار اعم از کامپکت و نیمه حرفه ای و حرفه ای مجهز به فلاش هستند. و برخی هم دارای کفشک مخصوص استفاده از فلاش اکسترنال می باشند. میدان ایجاد روشنایی فلاشهای ثابت روی دوربینها محدود است ( بین 5/ متر0 تا 3 متر و 5 متر و … است) و این فلاشها برای فاصله های کم و کوتاه در یک محیط کوچک کفایت می کند و برای ثبتهای تخصصی تر کارامد نیست و در اغلب موارد نیاز به فلاش قوی تر و هوشمند خواهید داشت.

کاهش خطای قرمزی چشم:
فلاش ها معمولا” بالای دوربین قرار گرفته اند. هنگام ثبت پرتره اگر کسی که عکس او گرفته می شود، مستقیما” به دوربین نگاه کند، نور فلاش با برخورد به سرخرگهای شبکیه چشم باعث قرمز شدن چشم بعضی افراد در عکس خواهد شد برای مقابله با بروز این پدیده ، فلاش می تواند قبل از گرفتن عکس، نوری از خود بیرون بدهد ، در این هنگام به دلیل نور بیشتر، مردمک چشم خود را جمع می کند و تا حدودی ازین امر جلوگیری می شود. از آنجایی که اکثر نرم افزار های تصحیح عکس دارای ابزارهایی برای تصحیح قرمزی چشم هستند، این موضوع زیاد جای نگرانی ندارد.
امید است این مطلب کوتاه مورد استفاده دوستانی که تازه به دنیای زیبای عکاسی وارد شده اند قرار بگیرد.

با احترام:
منصور رضایی زاده
1394

4/5 - (2 امتیاز)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سوال ضد اسپم * Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.